- 谯周独笑
- 拼音: qiao2 zhou du2 xiao4解释:蜀汉学者谯周, 家贫, 读书自乐, 诵读典籍, 欣然独笑, 以忘寝食。 后位至光禄大夫, 封阳城亭侯。 典出三国志·卷四十二·蜀书·谯周传。 后形容人好学不倦。 如: “读书若有谯周独笑的精神, 真可称得上专心一志。 ”
Словарь государственного Тайваньского языка - Гоюй (Мандарин). 2013.
Словарь государственного Тайваньского языка - Гоюй (Мандарин). 2013.